Özden Sözler

                      Ders almak

Toydum... Bürokrasiyi tanımamış, bilmemiş olmanın verdiği cesaretle korkusuzdum. Bu yüzden bürokratik hesap - kitaba ters düşen uygulamalarım oluyordu. Hele hele mali konulardaki bilgisizliğim ve uygulamadaki çekinmezliğim sıkıntı yaşatıyordu. Şöyle ki: Okulun günlük büro ihtiyaçlarını fatura karşılığı gidermek üzere Malmüdürlüğü 400 TL avans verdi. Toplu iğne, zarf, kalem, mürekkep vb. gibi ihtiyaçları kırtasiyeciden fatura karşılığı alıp bir ay içinde avansı kapatacakmışım. Denileni yaptım. 399.95 TL’lik fatura ile son gün Malmüdürlüğüne gittim. Harcamalar için bir veya iki evrak yetti; ama harcayamadığım BEŞ kuruş için bir sürü işlem gerekti. O kadar da çok evrak düzenlemem istendi ki. Artık, kelimenin tam anlamıyla tepem attı. “Alın beş kuruşunuzu, ne yaparsanız yapın! Harcadıklarım orada, paranın üstü de işte bu... Ben gidiyorum. Ne bu ya?.. Cavır eziyeti... Öğretmenliği bıraktım. Kâğıt kürekle uğraşıyorum. Maliyede uğraştığımın yarısı kadar okulumla ilgilenemiyorum...” Bu arada yükselen sesimi malmüdürü duymuş, memurlar odasına geldi... “Hoca, ne oldu?” 

-”Ya müdür bey, beş kuruş için elli kuruşluk kâğıt tükettiriyorlar. Yazık değil mi? Harcadığımız zaman da cabası...”

Malmüdürü, babacan tavrıyla:

-”Hoca, devlet işi böyledir. Dışardan bakınca anlamsız gelir. Bu hesabı istenilen şekilde kapatmazsan yarın bunun on katı daha fazla kâğıt tüketilir... Hatta tebligatlar, posta giderleri, masraflar, zabıta, jandarma, gönderdikleri aracın yakıtı ve daha bir sürü akla gelmedik masraflar çıkar. Bir de bunlar için harcanan zamanı hesap edersen bu beş kuruş için harcanan birkaç günlük yevmiyeyi bulur. Burada esas olan, denk hesap olarak kâğıt üzerine dökmektir.”

Aldığım ders yetti...

Devam edecek