Özden Sözler

                             Ergenekon Destanından Aldığım Ders

Her çıkmazın, Ergenekon’daki gibi bir çıkış yolu ve yöntemi vardır. Önemli olan bir demirci bilgi, beceri ve dikkatine sahip olabilmek, araştırmak, bulmak ve uygulamak.

Bu iş için sabır, bilgi, deneyimlerden yararlanmak ve yapılacak şeyi ayrıntıları ile düşünmek, planlamak ve aksaksız uygulamak...

Çıkıştan sonra iş bitiyor mu? Hayır, Ergenekon öncesi sorunlar yine aynen karşımızda duruyor. Bu yüzden çıkıştan sonra durum değerlendirmesi, yapılacak işler, alınacak önlemler en az Ergenekon’dan çıkış hazırlığı ve planı kadar önem taşıyor.

Kısacası aşılmaz sanılan dağı aşmak yetmiyor, dağın arkasında bu yüzdeki engel ve tehlikeler kadar yeni ve bilinmedik sıkıntılar baş gösterebiliyor. Bütün mesele bunları da aşabilmek.

Demem şu ki sıkıntı hiç bitmeyecek... Şu hâlde mücadeleye devam. Başarı için ilk engeli aşmak yeterli değil... Her merdivende, her merdiven basamağında ve her basamağın ardından yeni bir basamak geldiği gibi... Fark şu ki: Merdiven basamakları sonsuz değil... Bir yerde, bir yükseklikte bitiyor. Ama hayattaki çıkılması gereken basamaklar bitmiyor. Ömür bitiyor ama bu basamaklar bitmiyor. Önemli olan ömür bittiğinde kalınan bu son basamaktan sonra aynı amaçla sancağı, bir başkasının daha ileriye taşıyabilmesi... Bu yüzen sancağı taşıyacak yeni sancaktarlar yetiştirmek, sancağı taşımak kadar önemli... Sancak bir yerde duruyorsa duraklama başlamış, bir zaman sonra da o sancağın oradan aşağıya düşmesi muhakkak görülmektedir. Edebali’nin dediği gibi “Tükendiğinizi anladığınızda sancağı, kendinizden sonra gelene devretmesini bileceksin.” Ancak devrettiğin kişi de işin ehli olmalıdır. İşin ehlini yetiştirmediysen bunu nereden bulabileceksin? İşin yükü, sorumluluğu yine sancağı ilk sahibine düşüyor.

Göktürkler niçin her yıl “Nevruz”da demir dövme töreni düzenliyorlardı dersiniz? Demir dağları eritip çıkmak gibi yeni bir durumla karşılaşırlarsa sancağı teslim edecek bir usta demirciyi daima hazır tutmak için...

Devam edecek